Oymacılık insanlığın uyguladığı en eski süsleme sanatlarından biri olup tarih öncesi dönemlere ait kaya ve mağara resimleri (tabii boyalarla yapılanlar hariç) bir tür oymadır. Osmanlılar bu sanatın ustalarına nakkâş, nahhât, kendekâr, kalemkâr gibi isimler vermişlerdir. Oyma genelde taş, mermer, stuko, yeşim, akik, fildişi, boynuz, kemik, maden ve ahşap üzerine yapılmaktadır; bunların içinde en yaygın olanı ahşaptır. Malzemenin cinsine göre minkar, iskarpela, kalem denilen çeşitli kesici, delici, yontucu aletlerin kullanıldığı oymacılık genel olarak yüzey, üç boyutlu ve dekupe (kesme) türlerine ayrılan bir sanat dalıdır. Yüzey oymacılığı, günümüzde oymacılık denilince ilk akla gelen, sert malzeme üzerine farklı derinlikteki motiflerin içinin (oyma) veya dışının (kabartma) oyularak işlendiği türdür. Ahşap Oymacılığı Sivas’ta el sanatları içerisinde çok büyük bir öneme sahiptir. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte her sanat dalında olduğu gibi bu alanda da daralma yaşanmış olup, genellikle hediyelik küçük süs eşyaları yapılmaktadır.
